Son yıllarda Avrupa genelinde aşırı sağın yükselişe geçmesiyle artan Müslüman karşıtlığı; toplum huzurunu bozan sayısız ırkçı söylemi, ötekileştirmeyi ve hukuksuzluğu da beraberinde getirdi. Günden güne daha radikal bir hâl alan ötekileştirici politikalar, Avrupa’daki Müslüman toplumunu, yaşamlarının her alanında tehdit eder seviyeye gelmiştir. Avrupa’da yaşanılan terör olaylarının veya bireysel suçların Müslümanlara karşı hâlihazırda var olan ön yargıları daha da derinleştirdiğine şahit oluyoruz. Müslüman toplumunu asla temsil etmeyen aşırıcı söylem ve eylemler, Müslüman azınlığın tamamına mal edilmekte, güvenlikçi politikalarla azınlıkların hak ve özgürlüklerinin kısıtlanmaktadır.
Fransa’da 2020 yılının başından bugüne dek, “radikal İslamcılık ile mücadele” adı altında, 73 cami, özel okul ve işyeri kapatılmıştır. Radikalleştikleri gerekçesiyle 200’ün üstünde yabancı sınır dışı edilmekle tehdit edilmiştir. Marketlerde bulunan helal gıda reyonları dâhi hükümet yetkililerine rahatsızlık vermekte, mesnetsiz iddialarla gıdaya erişim özgürlüğünün önüne geçilmeye çalışılmıştır. Görülüyor ki, herhangi bir standardı olmayan “radikal” etiketler ile Fransa’daki Müslüman toplumunun gündelik yaşamına hukuksuz müdahaleler olmakta ve bunlar günden güne artmaktadır.
Fransa İçişleri Bakanı Gérald Darmanin’ın, son 20 yıldır Müslümanları hedef alan ırkçılık ve ayrımcılıkla mücadelede rol alan, Fransa İslamofobi’ye Karşı Kolektifi’ni (CCIF) feshetme çağrısı ve benzeri yapılanmaların sesini kısma çabası; var olan toplumsal huzursuzluğu tırmandırmaya yönelik kışkırtıcı bir harekettir. Toplumsal huzur ve barış yolunda çaba gösteren sivil toplum kuruluşlarını engellemek, Fransa’nın korunacağını iddia ettiği “cumhuriyet değerleri” ile bağdaşmamaktadır. Liberal demokratik toplumlar, yapısal ırkçılıkla mücadele edip azınlıkların temel hak ve özgürlüklerini de garanti altına aldıkları müddetçe bu iddiayı yerine getirebilirler.
Tüm bu yaşanılanlar, Fransa’da devlet eliyle gerçekleştirilen kurumsal ırkçılığı gözler önüne sermektedir. Bu noktada, Fransız Hükümetini ırkçılığın önünde durmayı suç saymak ve barışçıl Müslüman azınlığın temel haklarını baltalamak yerine insan hakları ve temel özgürlüklere bağlı kalmaya ve Müslümanlara yönelik baskıyı sonlandırarak gerekli hoşgörü ortamını oluşturmaya davet ediyorum.